Behemoth notes

Tijdens het trainen van Dungeoneering in Daemonheim kan je delen vinden van de Behemoth Notes; notities over de behemoths. Deze delen kan je bekijken door te praten met de Dungeoneering tutor

Deel 1

Deel 1 wordt gedropt door Gluttonous behemoth. De inhoud is als volgt:

Jaar 1824 van het 4de tijdperk, datum onbekend.

“

Our master's experimentation with portals to other realms has brought us many interesting creatures. One of the most significant races discovered are the ones we call the behemoths. These vast creatures are physically powerful, and some even possess some latent magical powers. Unfortunately, they are not evolved to the point of communication, and are capable only of following natural instinct, not instruction. A pity, but they still have their uses. We shall place them throughout the dungeons as guard dogs. There is a particular strain of behemoth that is well-suited to the frozen-over areas near the surface. It has a thick hide, and is entirely driven by a natural desire to feed. In these barren, frozen areas, food will be more scarce, and I believe this creature will fight all the fiercer for it.

”

Vertaling

“

Het experimenteren van onze meester met poorten naar andere dimensies heeft ons verschillende interessante wezens opgeleverd. Eén van de meest opmerkelijke rassen die ontdekt zijn, zijn degenen die wij behemoths noemen. Deze grote wezens hebben een grote fysieke kracht en enkelen bezitten zelfs verborgen magische krachten. Helaas zijn ze nog niet genoeg geëvolueerd om te kunnen communiceren en ze zijn enkel in staat om hun instinct te volgen, geen instructies. Jammer, maar ze zijn nog nuttig. We zullen ze in de kerkers plaatsen als waakhonden. Er is een zeker behemoth-ras dat goed uitgerust is voor de bevroren plaatsen dichtbij het oppervlak. Het heeft een dikke huid en wordt volledig gedreven door een natuurlijk verlangen om zich te voeden. In deze barre, bevroren gebieden, zal voedsel veel zeldzamer zijn en ik geloof dat dit wezen er dus feller voor zal vechten.

”

Deel 2

Deel 2 wordt gedropt door Bulwark beast. De inhoud is als volgt:

Jaar 1824 van het 4de tijdperk, datum onbekend.

“

The more I see of the behemoths, the more impressed I am with the diversity of the substrains within the same race. The analogy I gave of dogs is more appropriate than I had imagined; numerous creatures of various sizes and psychological characteristics are all part of the same genome and share only a basic shape. The latest strain brought to my attention is one I have affectionately dubbed the 'bulwark beast' on account of its hard, rock-like outer shell, and the adorable shield-like mandibles it employs to protect itself from incoming attacks. These creatures are essentially invulnerable, so long as their shield remains intact, with only magic having even a modicum of effect on them before the shield is removed. These creatures make excellent guardians, so, I shall place them in areas of the dungeon that we no longer concern ourselves with inhabiting, in order to ensure that even the areas we have long forgotten pose a challenge to interlopers.

”

Vertaling

“

Hoe meer behemoths ik zie, hoe dieper onder de indruk ik geraak over de verscheidenheid aan soorten binnen eenzelfde ras. De gelijkenis met honden die ik gaf, is nog meer van toepassing dan ik dacht: talrijke wezens met verschillende afmetingen en fysieke eigenschappen, die allemaal hetzelfde genoom hebben en enkel een basisvorm delen. Het laatste ras dat ik opgemerkt heb, is eentje dat ik vol affectie 'bulwark beast' gedoopt heb, omwille van zijn harde, op steen lijkende schaal en de schattige kaken, die op schilden lijken, die het gebruikt om zichzelf te beschermen tegen aanvallen. Deze wezens zijn in wezen onkwetsbaar, zolang hun schild intact blijft. Zelfs magie heeft slechts weinig effect op hen vooraleer hun schild verwijderd is. Deze wezens zijn excellente wachters, dus zal ik hen plaatsen in gebieden van de kerker die wij niet langer bewonen, om ervoor te zorgen dat zelfs de gebieden die we allang vergeten zijn, een uitdaging vormen voor indringers.

”

Deel 3

Deel 3 wordt gedropt door Stomp. De inhoud is als volgt:

Jaar 1824 van het 4de tijdperk, datum onbekend.

“

The plane the behemoths come from is a vast, open wasteland. It stretches as far as the eye can see in every direction, and different areas have wildly differing climates - permanent blizzards to scorching deserts to salt marshes devoid of almost all life. This has allowed for the astronomical difference in physical attributes the creatures display. Their skeletal structure remains similar throughout strains, but the hardness of their hides, shape of their mandibles and claws, the bulk upon their bones and their size vary greatly. The specimen that I was brought before today is one extreme example of these creatures' diversity. I was brought before it and not the other way around, because only part of it could fit through the portal to our realm. What I stood before was a huge face with claw-like mandibles, angrily thrashing about and trying to force the rest of its ample frame through the portal. I decided to leave it as it was; the portal it had come through was directly in front of a door we needed guarding, and, as long as we bait the portal daily, it will spend most of its time guarding it. I have instructed my underling mages to set up similar 'arrangements' with other specimens of similar size, all over the area we now inhabit. They will keep us well-protected from interlopers and cannot get deep enough into our realm to devour anyone of an intelligence level that renders them worth keeping. In the event we need to get through any of the doors, all we need do is close the portal to be rid of the beast, in an admittedly horrifying, albeit amusing, manner.

”

Vertaling

“

De wereld waar de behemoths vandaan komen is een enorme, open woestenij. Het strekt zich uit zover men kan zien en de verschillende gebieden hebben klimaten die erg van elkaar verschillen - van permanente sneeuwstormen tot verschroeiende woestijnen en zoutmoerassen, waar bijna geen leven voorkomt. Dit heeft de mogelijkheid voor de enorme verschillen die de wezens hebben, gegeven. De structuur van het skelet is gelijkaardig voor alle soorten, maar de hardheid van hun huid, de vorm van hun kaken en klauwen, de massa op hun botten en hun grootte verschillen enorm. Het exemplaar dat ik vandaag te zien kreeg, is een extreem voorbeeld van de verscheidenheid van deze wezens. Ik werd er naar gebracht en niet andersom, omdat slechts een deel ervan door de poort naar onze wereld geraakte. Waar ik voor stond, was een enorm hoofd met klauwachtige kaken, dat woest spartelde en probeerde om de rest van zijn enorme lichaam door de poort te krijgen. Ik besloot om het te laten zoals het was: de poort waarlangs het gekomen was, bevond recht voor een deur die bewaakt moest worden en, zolang we dagelijks aas bij de poort leggen, het zal het voor het grootste deel van zijn tijd bewaken. Ik heb mijn ondergeschikte magiërs bevolen om dergelijke "regelingen" te treffen met andere exemplaren van een vergelijkbare grootte in het gebied dat we nu bewonen. Ze zullen ons goed beschermen tegen indringers en ze kunnen niet ver genoeg binnendringen in onze wereld om iedereen die intelligent genoeg is om ze vast te houden, te verslinden. Voor het geval we door een van die deuren moeten gaan, is het sluiten van de poort het enige wat we moeten doen om op een weliswaar afschuwelijke, maar ook amusante manier van het beest vanaf te raken.

”

Deel 4

Deel 4 wordt gedropt door Runebound Behemoth. De inhoud is als volgt:

Jaar 1824 van het 4e tijdperk, datum onbekend.

“

The behemoths have never been a stable race, or particularly predictable. They may be useful, but their influences and actions have meant losing two years of digging through cave-ins and countless resources being spent on taming them, often with no luck. Our problems stem from them being near-impossible to kill or herd back through their portals should they become unruly. Once they are here, they are here permanently, it seems. Runebinding is the elegant but expensive solution, whereby a behemoth is infused with rune magic and then controlled by magical pulses from a series of pillars. Lexicus came up with the system, before his mind wandered, and we haven't been able to improve on it since.

”

Vertaling

“

De behemoths zijn nooit een stabiel ras geweest, maar vooral nooit voorspelbaar. Ze kunnen nuttig zijn, maar hun invloeden en acties hebben ervoor gezorgd dat er twee jaar graven verloren ging door instortingen en oneindig veel middelen werden verbruikt om ze te temmen, vaak zonder enig succes. Onze problemen komen voort uit het feit dat het bijna onmogelijk is om ze te doden of ze terug te drijven naar de poorten, als ze onhandelbaar worden. Eens ze hier zijn, zijn ze hier voor altijd, zo lijkt het wel. Ze betoveren om ze onder controle te krijgen is de elegante maar dure oplossing, waarbij een behemoth doordrongen wordt met rune magie en dan gecontroleerd wordt door magische pulsen afkomstig van een reeks pilaren. Lexicus kwam met het idee, voor zijn geest wegwandelde, en we zijn er sindsdien niet in geslaagd om het te verbeteren.

”

Deel 5

Deel 5 wordt gedropt door Soul Devourer. De inhoud is als volgt:

Jaar 1824 van het 4e tijdperk, datum onbekend.

“

I try to spend as little time with the hope devourers as possible; indeed, the rooms about their pens are often empty and few handlers dare to venture close. This should make feeding them difficult, but the truth is far more interesting: when bovimastyx are herded into a devourer pen, they file quietly towards the devourers and drop to the floor, accepting their fate. Some even nuzzle the devourer's maw, as if willing themselves into its mouth, and, naturally, the hope devourers oblige. This hopelessness is fascinating, and that fascination is obviously shared by Bilrach. He spends many hours with them, feeding off their energies as they feed off his. He returns invigorated, and they seem stronger for it.

”

Vertaling

“

Ik probeer zo weinig mogelijk tijd door te brengen met de hope devourers; inderdaad, de kamers rond hun hokken zijn vaak leeg en weinig oppassen durven dichtbij te komen. Dit zou hen voeden moeilijk moeten maken, maar de waarheid is veel interessanter: wanneer bovimastyx in een hok van een devourer worden geleid, kruipen ze rustig naar de devourers en laten zich dan zakken op de grond: ze aanvaarden hun lot. Sommigen wroeten zelfs in de muil van de devourers, alsof ze zelf in de muil willen zitten, en natuurlijk zijn ze zo de hope devourers tot dienst. Hun hopeloosheid is fascinerend en die fascinatie wordt duidelijk gedeeld door Bilrach. Hij brengt vele uren bij hen door en hij voedt zich met hun energieën en zij met de zijne. Hij keert versterkt terug en ook zij lijken sterker te zijn.

”